ASEAN

ความร่วมมือกรอบอาเซียน

    ความร่วมมือด้านมาตรฐานและการตรวจสอบรับรองของอาเซียนเริ่มขึ้นตั้งแต่ปี 2535 ตามความตกลงว่าด้วยการใช้อัตราภาษีพิเศษที่เท่ากันภายใต้เขตการค้าเสรีอาเซียน (Agreement on the Common Effective Preferential Tariff (CEPT) Scheme for the ASEAN Free Trade Area) ที่มีเป้าหมายในการอำนวยความสะดวกทางการค้าโดยการขจัดอุปสรรคทางการค้าทั้งด้านภาษีและที่มิใช่ภาษีเพื่อสนับสนุนการจัดตั้งเขตการค้าเสรีอาเซียน (AFTA) ที่ประชุมรัฐมนตรีเศรษฐกิจอาเซียน ครั้งที่ 24เมื่อเดือนตุลาคม 2535 จึงได้จัดตั้งคณะกรรมการที่ปรึกษาด้านมาตรฐานและคุณภาพของอาเซียน (ASEAN Consultative Committee for Standards and Quality – ACCSQ) ขึ้นเพื่อดำเนินการขจัดอุปสรรคทางการค้าที่มิใช่ภาษี

    ต่อมาในปี 2546 ที่ผู้นำอาเซียนได้เห็นชอบให้จัดตั้งประชาคมอาเซียน (ASEAN Community) ซึ่งประกอบด้วย 3 เสาหลัก คือ ประชาคมความมั่นคงอาเซียน (ASEAN Security Community – ASC) ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน (ASEAN Economic Community – AEC) และประชาคมสังคมและวัฒนธรรมอาเซียน (ASEAN Socio-Cultural Community – ASCC) โดยในส่วนของประชาคมเศรษฐกิจอาเซียนมีเป้าหมายให้เกิดการเคลื่อนย้ายอย่างเสรีของสินค้าและบริการ การลงทุน และมุ่งจัดตั้งให้อาเซียนเป็นตลาดเดียวและเป็นฐานการผลิตเดียวกัน

    บทบาทของ ACCSQ ในการส่งเสริมการเคลื่อนย้ายสินค้าเสรีและอำนวยความสะดวกในการรวมกลุ่มทางเศรษฐกิจของอาเซียน คือการขจัดอุปสรรคทางการค้าซึ่งไม่ใช่มาตรการในด้านภาษี (Non-Tariff Barriers to Trade – NTB) อุปสรรคดังกล่าวเกิดจากการที่ประเทศสมาชิกมีมาตรฐาน (standards) หรือกฎระเบียบทางเทคนิค (technical regulations) และกระบวนการตรวจสอบและรับรอง ที่บังคับใช้อยู่ในแต่ละประเทศแตกต่างกันจึงมีผลให้สินค้าของประเทศสมาชิกอื่นไม่สามารถที่เข้าไปจำหน่ายได้โดยสะดวก ในการขจัดอุปสรรคทางการค้าดังกล่าว ACCSQ ได้กำหนดมาตรการขึ้นมาใช้หลายมาตรการด้วยกัน มาตรการที่สำคัญได้แก่

1.การปรับมาตรฐาน (standards harmonization)
เป็นการปรับมาตรฐานที่ใช้แตกต่างกันอยู่ในแต่ละประเทศให้สอดคล้องกับมาตรฐานที่ได้รับการยอมรับในระดับสากล เช่น มาตรฐาน International Organization for Standardization (ISO) สำหรับผลิตภัณฑ์ทั่วไป มาตรฐาน International Electrotechnical Commission (IEC) สำหรับบริภัณฑ์ไฟฟ้าและอิเล็กทรอนิกส์ กฎระเบียบของ The United Nations Economic Commission for Europe (UN Regulations) สำหรับยานยนต์และชิ้นส่วน

2.การจัดทำความตกลงยอมรับร่วม (Mutual Recognition Arrangement – MRA)
เป็นการทำความตกลงเพื่อยอมรับผลการตรวจสอบผลิตภัณฑ์ของประเทศสมาชิกอื่นว่าเป็นไปตามมาตรฐานโดยไม่ต้องทำการตรวจสอบซ้ำอีก

3.การพัฒนาระบบด้านกฎระเบียบให้เป็นหนึ่งเดียวกัน (Single Regulatory Regime)
เป็นการทำให้กฎระเบียบด้านการตรวจสอบและรับรองของอาเซียนมีความสอดคล้องกัน ทั้งยังเป็นที่ยอมรับซึ่งกันและกันและได้รับการยอมรับในระดับสากล

• โครงสร้าง
  คณะทำงาน
• ความตกลง
  เอกสารต่างๆ
• การดำเนินงาน
  ในปัจจุบัน
• หน่วยงานของ
  ประเทศสมาชิก
• 
  ข่าว
• 
  ลิงค์ที่เกี่ยวข้อง